هر تکّه از دنیای من، از ماه تا ماهی...

هر قدر، هرجا، هر زمان، هر طور می خواهی...


حتّی اگر مثل زلیخا آبرویم را...

از من نخواهی دید در این عشق کوتاهی...


حتّی اگر بی رحم باشی مثل ابراهیم...

نفرین؟ زبانم لال، حتّی اخم یا آهی...


من آخرین نسل از زنان عاشقی هستم

که اسمشان را راویان قصّه ها گاهی...


من آخرین مرغ جهانم، آخرین گنجشک

که در پی افسانۀ سیمرغ شد راهی


حالا بگو در ظلمت جنگل چه خواهد کرد

شاهین چشمان تو با این کفتر چاهی؟

نظرات شما عزیزان:

مسعودت

ساعت20:24---7 مهر 1392

من سر میزنم من اعتماد ب نفسم این وبلاگه خانومم.


این شعرم فوق العاده بود فوق العاده
پاسخ: مرسی عمرم ... مرسی ... فکر میکردم منو وبلاگمونو یادت رفته

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: